Słownik Chustoświrki

Słownik chustoświrki

Zaczynasz swoją przygodę z chustą, postanowiłaś dołączyć do internetowych grup, na których chustujące mamy dzielą się swoimi doświadczeniami. Spotykasz się tam z określeniami, które nie do końca są dla Ciebie zrozumiałe –to normalne ? Stworzyliśmy mini słownik, który pomoże Ci odnaleźć się w świecie chustoświrek.

Określenia i skróty, z jakimi możesz się spotkać:

A

All inn – cena chusty zawiera wszystkie opłaty, np. koszt wysyłki

B

Babol – naturalne zgrubienie na włóknie, które nie wpływa na właściwości chusty

Blend – inaczej skład chusty

Bumerang – chusta kupiona ponownie

C

Całun pośmiertny – czyli chusta, której nigdy nie sprzedamy

CB  rodzaj wiązania.

Chustomonety – pieniądze zarezerwowane na zakup chusty

Chustoświrka – osoba, która „ma świrka” na punkcie chust

Chuścioch/ wkładzik – dziecko, które jest noszone w chuście

Custom – chusta utkana na zamówienie, z pełnymi preferencjami osoby zamawiającej

D

Deska – niezłamana i sztywna chusta

Dibs – poinformowanie poprzedniej właścicielki chusty przed dalszą sprzedażą

Dipy, dip – gra prowadzona na grupach facebook’owych, w której po zakupie losu można wygrać chustę. Dip to jeden los. Dodamy tylko, że w Polsce należy odprowadzić podatek od loterii ?

Diso – ang. desperately in search of, czyli depresyjne poszukiwanie wymarzonej chusty

DH – rodzaj wiązania

E

Emerytura/ chustoemerytura – chustoświrka przestaje używać chusty lub nosidła

Efekt chrum – niespodzianki, podarunki i miłe gesty robione między chustoświrkami

Ergonomic, ergo – nosidło ergonomiczne – klamrowe

F

Faktura – są chusty, które można zdobyć tylko na zasadzie losowania. Chęć do pierwszeństwa zakupu chusty z nowego wypustu wyraża się poprzez wypełnienie formularza (faktury), który udostępnia producent. W danym dniu odbywa się losowanie szczęśliwych faktur. 

Feedback – informacja zwrotna. Opinie chustoświrek poświadczające o pomyślnej współpracy. 

Fluffy mail – przesyłka z chustą

FS, FSO – ang. for sale, for sale only; na sprzedaż

FSOT – ang. for sale or tradena sprzedaż lub wymianę

FT – ang. for trade; na wymianę

G

GSM – [g/m2] gramatura chusty

H

HW – ang. hand woven; chusta tkana ręcznie

HE – ang. high-end; chusty z wyższej półki

I

ISO  ang. in searching of; czyli chusta, której szukamy, z określeniem cech, jakie powinna mieć

K

KW – koszt wysyłki

Kaczuszka – chusta, która jest złamana, miękka i przyjemna w dotyku

Kangur, kieszonka – rodzaj wiązania

L, Ł

Legacy – chusta, której wypust miał miejsce w dniu narodzin dziecka

Łamanie, łamanki – niektóre chusty są sztywne, trudno się na nich pracuje. Łamanki to sposoby na zmiękczenie chusty

M

MM – ang. middle marker; zaznaczenie środka chusty

Motanie – inaczej wiązanie chusty

Macanki – inaczej pożyczenie chusty, w celu przetestowania bez pobierania opłaty 

Macanki STOP – macanki z możliwością kupna.

MV – ang. market value; cena rynkowa chusty na rynku wtórnym

MW – ang. machine woven, chusta utkana maszynowo

N

NB – ang. newborn; noworodek

O

OTW – ang. on the way; paczka w drodze

OOAK – ang. one of a kind; chusta wyprodukowana w jednym egzemplarzu

S, Ś

Szmata – inaczej chusta

Szmatan – określenie grubej, ciężkiej chusty, która jest szczególnie nośna

Świrka, świnka – inaczej chustoświrka. Określenie powstało przez autokorektę w telefonach, które automatycznie zmieniały słowo „świrka” na „świnka”.

T

Three way – wymiana chust, z udziałem trzech osób

Towel – sposób tkania chusty

Triblend – chusta, w której składzie znajdziemy trzy różne włókna.

TV – ang. trade value; cena chusty przy ewentualnej wymianie

U

Unicorn – unikat, chusta trudna do zdobycia, której wypust był bardzo ograniczony.

W

Wypust – premiera, wejście nowej chusty na rynek.  

Węzeł prosty/ płaski – rodzaj wiązania

Z

Zen/ Chustozen – to stan zadowolenia z ilości i rodzajów posiadanych chust, w którym niczego więcej się nie szuka. 

Słownik Chustoświrki

Chustonoszenie i jego początek

Chęć noszenia potomka rozpoczęła się w czasach, które znamy jedynie z książek. W momencie kiedy zaczęliśmy stawiać pierwsze kroki w wyprostowanej sylwetce, kobiety zaczęły nosić swoich potomków na rękach. W tym momencie role rodziców zostały podzielone – matki zajęły się opieką nad dzieckiem, a ojcowie zapewnieniem pokarmu i dobrobytu rodzinie. Niewiele trwało zanim człowiek zrozumiał, że przez ciągłe noszenie dziecka ma zajęte ręce. Aby ułatwić sobie codzienne obowiązki i nie zostawiać dziecka samopas, pojawiły się konstrukcje umożliwiające utrzymanie dziecka na plecach. 

Na przełomie lat maluszki noszone były w coraz to wygodniejszy sposób. Zawijano je w prześcieradła, tkane szale czy kwadratowe flagi. 

Pora na udogodnienie

Rewolucyjnym wynalazkiem było wprowadzenie wózków, które pozwoliły całkowicie zdjąć maluszka z rąk matki. Początkowo były to kosze z przymocowanymi kółkami. Wózki mają swoje zastosowanie do dziś, są stosowane przez wszystkich rodziców. 

Powrót do przeszłości

Setki lat później odkrywamy wiele zalet noszenia potomków blisko ciała. Nasza świadomość, że zapewniamy im bliskość, poczucie bezpieczeństwa oraz mamy wpływ na ich prawidłową postawę bardzo nas do tego przekonuje. W obecnych czasach chcemy zapewnić swoim potomkom najdogodniejsze warunki do życia.

Polska moda na chusty, czyli kolorowo, różnorodnie i wygodnie

Chusty z tkaniny miały różne nazwy – chycki, odziewacki, szmaty czy płachty. Nazwa była uzależniona od regionu Polski, w którym chusta była używana. Dzieci zawijane były również w części ubrania – noszono jest w zapaskach czyli dużych, haftowanych fartuchach lub grubych wełnianych chustach, tutaj wybór materiału uzależniony był od obecnej pory roku. 

Pociechy były noszone przez kobiety i starsze rodzeństwo. W fartuchach i zapaskach nosiło się wyłącznie noworodki, te zaś były przewiązywane wokół talii. Po za funkcją przenoszenia, zapaski były świetną ochroną przed zimnem. Kolejnym rodzajem były hacki, czyli trójkątnej chusty. Model pełnił świetną funkcję kołyski, był zakładany przez ramię, a dziecko było ułożone z przodu lub z boku osoby noszącej. 

Do wersji noszenia dziecka z przodu lub na plecach, świetnie sprawdzały się szerokie, prostokątne chusty zwane szmatami. Ten sposób umożliwiał matce kontrolę nad tym, co dzieje się z dzieckiem, a maluch mógł obserwować otoczenie. 

Tkaniny

Wybór materiału z jakiego była wykonana chusta był powiązany z regionem i tradycjami rodzinnymi. Często obierały wersję koca, były wielobarwne i ozdobnie wykończone np. frędzlami. W zależności od kroju, chusty tkane były z bawełnianego, lnianego i konopnego płótna lub ciepłej wełny. Zazwyczaj miały kształt prostokąta, ewentualnie trójkątna. Technika noszenia była przypadkowa, nie zawsze dostosowana do prawidłowej postawy. Rodzicom zależało wyłącznie na tym, aby dziecko nie wysunęło się z chusty. 

Era koszyków

Swego czasu dzieci noszono również w wiklinowych koszach, które zastępowały ówczesne nosidło. Podczas prac rolnych, kosze kładziono w cieniu lub wieszano na drzewach, tak aby dzidziuś nie przeszkadzał w pracy. Kosze były lekkie i poręczne. 

Współczesna wersja

Dzisiejsze chusty są ulepszoną wersją, tych które znamy z historii lub z opowieści naszych babć. Obecnie chusty są popularną opcją stosowaną w przenoszeniu dzieci. W Polsce posiadamy wielu doradców oraz znawców praktyki chustowania. Od dawnych modeli odróżnia je zdecydowanie ich przeznaczenie oraz wiedza, która tłumaczy w jaki sposób pociechy powinny być przenoszone.